İbtila' ~ ابتلاء
Kamus-ı Osmani - İbtila' ~ ابتلاء maddesi. Sayfa: 216 - Sira: 8
İbtila' - ابتلاء
[ء] خیر وشردن بر شیئه دوشكون اولمه ، حسنیات وقحیاتدن بر شیئه كرفتار اولمه،
دوشكونلك: [بر چوق زماندن بری بو ابتلای غریب ايله اضطراب شديد ايچنده بولنیوردی - معلم ناجی] "بوده بر ابتلای حیرنزا" "دل جهاندن وفااومارحالا" (معلم ناجی) "سنده بر جانان‌می پیدا ايلمك آیایدیم" "ابتلا آثاری كوردم پيچ ویابكدن سنك" (محمود نديم پاشا) "بيلمم بو بلا نصل بلادر" "سودا اونه‌درلو ابتلادر" (اكرم) "شیحهٔ هنكام جای ابتلا" (سنان پاشا) "عربيده معنای اصليسی (ده‌نه‌مك) و(صينامق) ايسه‌ده لسانمزده بو صورتله استعمالی شایع اولمامشدر. بناء علیه (ايتمك) مصدريله قطعا قوللانيلاماز.
Kamus-u Osmani İbtila' maddesi. osmanlıcada İbtila' ne demek, İbtila' anlamı manası, İbtila' osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte İbtila' hakkında bilgi. Arapça İbtila' ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada İbtila' anlamı
Kamus-i Osmani - ابتلاء İbtila' ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
İbtila' ~ ابتلاء güncel sözlüklerde anlamı:
iBTiLA' ::: Zorlukla yutmak. * Gelini gerdeğe koymak.
ibtilâ' ::: (a. i.) : mübtalâ'lık,bir şeye düşkün olma, düşkünlük, tiryakilik.
ibtilâ-yi şedîd ::: şiddetli düşkünlük.
ibtilâ' ::: (a. i. bel'den.) : 1) zorlukla yutma. 2) gelini gerdeğe koyma.
ibtila' ::: zorlukla yutmak , gelini gerdeğe koymak
ibtilâ' ::: (a. i. bel'den.) 1) zorlukla yutma. 2) gelini gerdeğe koyma.
İBTİLA' :::