üftade ~ افتاده
Kamus-ı Osmani - üftade ~ افتاده maddesi. Sayfa: 15 - Sira: 5
üftade - افتاده
[ف] دوشمش . جمعی [افتادكان] در : [هربيرينك هیون خاطره‌سی بركریوهٔ خاطرهٔ خطرناكده افتادهٔ فتودانديشه اولوب قالدی - شفيقنامه ] ،[مساحه كران مسافات سوق وبازار ، دور افتادكان ساحة دار ودیار - مكتوب - كانی ] مغدور ، فلكزده ، مصيبت‌ديده ، عاجز ، دوشكون . عاشق : "هاروت نكاهی ايتسه ايما" "اقتادهٔ چاه اولور زليخا" (شيخ غالب) "افتاده بر پیاده‌یم ای شهسوار طور" (معلم ناجی) "اولدم ای شوخ جفاپيشه سكا افتاده" (شيخ وصفی) "اولمش كيميسی حرص ايله افتادهٔ ریا" (لا)
"حالا‌كه بز افتادهٔ خوبان دمشقز" "سرحلقهٔ رندان ملامت كش عشقز" (روحیٔ بغدادی) "عجب حاصل ميدرهم صحبتان عشقك آمالی" "صبا كوینده دلدارك نه‌در افتاده‌لر حالی" (نابی) "افتاده‌لكه غم اولدی منضم" "دوشدی یولنه خرابهٔ غم" (شيخ غالب)
Kamus-u Osmani üftade maddesi. osmanlıcada üftade ne demek, üftade anlamı manası, üftade osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte üftade hakkında bilgi. Arapça üftade ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada üftade anlamı
Kamus-i Osmani - افتاده üftade ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
üftade ~ افتاده güncel sözlüklerde anlamı:
üFTADE ::: f. Düşmüş. Fakir, biçare. * Âşık, tutkun.
üftâde ::: (f. s. c. : üftâde-gân) : 1) düşmüş, düşkün; biçâre. 2) âşık. 3) i. kadın adı.
üftâde ::: düşkün, çaresiz.
üftâde ::: aşık , düşmüş , düşkün , biçare , zavallı
üftâde ::: düşmüş
üftâde ::: düşkün
üftâde ::: aşık
üftâde ::: zavallı
üftâde ::: (f. s. c. : üftâde-gân) 1) düşmüş, düşkün; biçâre. 2) âşık. 3) i. kadın adı.
ÜFTADE :::