düd ~ دود
Kamus-ı Osmani - düd ~ دود maddesi. Sayfa: 399 - Sira: 1

düd - دود
[ف] دومان ، توتون . (دودكاه) = دومان یری ، اوجاق . باجا . (دود آلود) = دومانلی . (دود آه) = بد دعا ، انكسار . (دود دماغ ) = تكبر ، بيبرلنمك : "اشك روان ودل پردود ايله " "اولمهدهدر شمدیده دریا نورد" (معلم ناجی) "جنت آباد كورديكم یرلر" "دودكاه جحیمدن بدتر" (وله) "تخيل ايلهسه دل رومیالیٔ خاكن" "مشام جانه ويرر دود آه نكهت عود" (سامی)
Kamus-u Osmani düd maddesi. osmanlıcada düd ne demek, düd anlamı manası, düd osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte düd hakkında bilgi. Arapça düd ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada düd anlamı
Kamus-i Osmani - دود düd ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
düd ~ دود güncel sözlüklerde anlamı:
dûd ::: (a. i. c. : dîdân) : kurt, böcek, (bkz. : dûde).
dûd-i harîrzir ::: ipekböceği.
dûd-i müstakim ::: zool. sivri kuyruk.
dûd-i üstüvânî ::: zool. yuvarlak solucan.
dûd-i vâhid ::: (zool.) mîde ve bağırsaklarda olan uzun solucan, domuz şeridi.
dûd-üt-kebed ::: zool. çok zaman koyunların karaciğerinde yaprak şeklinde bulunan bir kurt, kelebek.
dûd-ül-kilye ::: zool. çok zaman köpek ve kurt böbreğinde bulunan bir soğulcan.
dûd-ül-Medîne ::: zool. iplik gibi ince uzun bir kurt.
dûd ::: (f. i.) : 1) duman, tütün.
dûd-i dil-i pür-âteş ::: ateşli gönlün dumanı. 2) gam, keder, tasa.
dûd-i âh ::: ilenç, beddua.
dûd ::: böcek , kurtçuk , duman
dûd ::: böcek
dûd ::: kurtçuk
dûd ::: kurt
dûd ::: duman