yaban ~ يبان
Kamus-ı Osmani - yaban ~ يبان maddesi. Sayfa: 660 - Sira: 8
yaban - يبان
[ف] "یابان" مخففیكه اصلی (بیابان) در. صحرا ، چول ، ايصسز یر ديمكدر . (یبانی) = یبانه منسوب ، وحشی ، نسناس : (یبان طوموزی ، یبان كچيسی ، یبان اوردكی)
Kamus-u Osmani yaban maddesi. osmanlıcada yaban ne demek, yaban anlamı manası, yaban osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte yaban hakkında bilgi. Arapça yaban ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada yaban anlamı
Kamus-i Osmani - يبان yaban ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
yaban ~ يبان güncel sözlüklerde anlamı:
YABAN ::: f. Çöl, sahra.
yâbân ::: (f. i.) : çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yebân ::: (f. i.) : 1) ıssız, tenha yer. 2) çöl, sahra, (bkz. : yâbân).
yaban ::: çöl, sahra.
Yaban :::
- İnsan yaşamayan ıssız yer
Örnek: Yabanda bitmez, sabanda biter. Atasözü - Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı.
- olan, yabana özgü olan
Örnek: Yalnız yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay - Yaban olan, yabana özgü olan
- Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse
yaban ::: çöl , sahra
yâbân ::: (f. i.) çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yebân ::: (f. i.) 1) ıssız, tenha yer. 2) çöl, sahra, (bkz. : yâbân).
yaban ::: ıssız, vahşi, yabani
YABAN :::