yaban ~ يابان
Kamus-ı Osmani - yaban ~ يابان maddesi. Sayfa: 657 - Sira: 9
yaban - يابان
[ف] اصلی (بی آبان) اولان (بیابان) ݣ مخففيدر .
ايصسزير ، چول ، صحرا . (یابانی) = یابانه منسوب ، ايصسز پرده چولده یاشایان ، وحشی : (غول یابانی) ، (یابان آدمی) = نسناس ، اورانغ اوتان دينيلن مایمون .
Kamus-u Osmani yaban maddesi. osmanlıcada yaban ne demek, yaban anlamı manası, yaban osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte yaban hakkında bilgi. Arapça yaban ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada yaban anlamı
Kamus-i Osmani - يابان yaban ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
yaban ~ يابان güncel sözlüklerde anlamı:
YABAN ::: f. Çöl, sahra.
yâbân ::: (f. i.) : çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yaban ::: çöl, sahra.
Yaban :::
- İnsan yaşamayan ıssız yer
Örnek: Yabanda bitmez, sabanda biter. Atasözü - Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı.
- olan, yabana özgü olan
Örnek: Yalnız yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay - Yaban olan, yabana özgü olan
- Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse
yaban ::: çöl , sahra
yâbân ::: (f. i.) çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yaban ::: ıssız, vahşi, yabani
YABAN :::