hükm ~ حكم
Kamus-ı Osmani - hükm ~ حكم maddesi. Sayfa: 279 - Sira: 5
hükm - حكم
[ء]قضا معناسنه‌دركه بو ايش بویله‌در ویاخود دكلدر دیه قطعیا رأی ويرمك ، كسوب آتمق : (محكمه‌نك حكمی محض عدالتدر ، مدعی بو حكمی استيناف ايتدی . اووقات حكم لاحقك قبولنی توصیه ايديييور ) امر ، اراده معناسنده قوللانيلير : (حكم الهی ، حكم
دینی ، حكم سلطانی ، حكم وجدانی ) ، (هرقوت منفره‌یه غالب اوله‌جقوامه وحكمی طرفين منازعينه جبرا قناعت ويره‌جك بر قوت غالبه وحاكمه ايقاعنه لزوم كورينوب -حقوق ومحاكم مقاله‌سی ) تأثير ، اهميت : (موسم شتا حكمنی شدتله اجرا ايديييور ، حكمی یوق ، حكمسز شی ) قيمت ، منزله مثابه : (تيزه آنا حكمنده‌ميدر ?) (حكمدار ، حكمران) = بر قومك متبوعی ، اولوسی اولان ذات معظم (حكمداری ، هكمرانی) = متوبوعلق ، سلطانلق : (تاج حكمداری ، حقوق حكمرانی).
Kamus-u Osmani hükm maddesi. osmanlıcada hükm ne demek, hükm anlamı manası, hükm osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte hükm hakkında bilgi. Arapça hükm ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada hükm anlamı
Kamus-i Osmani - حكم hükm ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
hükm ~ حكم güncel sözlüklerde anlamı:
HüKM ::: (Hüküm) Karar. Emir. Kuvvet. Hâkimlik. Amirlik. * İrade. Kumanda. Nüfuz. * Kadılık etmek. * Tesir. Cari olmak. * Makam. * Bir dâvanın veya bir meselenin tedkik edilmesinden so a varılan karar. * Man: Fikirler ve tasavvurlar arasındaki râbıtayı tasdik veya inkâr etmek.
hakem ::: (a. i.) : 1) iki hasım tarafın, aralarındaki anlaşmazlığı halletmek üzere, hâkim olarak seçtikleri kimse. 2) futbol, güreş, boks ve şâir spor oyunlarını başından sonuna kadar idare eden kimse.
hikem ::: (a. i. hikmet'in c.) : hikmetler.
hükm ::: (a. i. c. : ahkâm) : hüküm, emir, * komuta.
hükm-i Sdil ::: huk. adalet üzere verilmiş hüküm.
hükm-i gıyabî ::: huk. iki taraftan biri hazır olmadığı halde verilen hüküm.
hükm-i Karakuşî ::: (Karakuş hükmü) : mantığa uymıyan, hesaba kitaba gelmlyen hüküm.
hükm-i kaza ::: (kazanın hükmü) : her hususta Allah tarafından evvelce verilmiş olan hüküm.
hükm-i nizamî ::: serî hükümler, hâricinde kalan İşler İçin nizamiye mahkemelerince verilmiş hüküm.
hükm-i şer'î ::: şerîat îcâblarına göre verilmiş hüküm.
hükm-i ümmehât ::: fels. fr. matriarcat.
hükm-i vicahi ::: huk. iki taraf veya vekilleri hazır oldukları halde verilen hüküm.
hükm-i vicdanî ::: vicdana âit hüküm.
hükm-i zımnî ::: huk. [eskiden] zımnen vâki olan hüküm, [bir kimse diğer bir kimse aleyhine : "benim fifân şahıs zimmetinde sabit olacak şu kadar kuruş alacağıma onun emriyle kefil olmuş idin" diye dâva ve o kimse kefaleti ikrar ve borcu inkâr etmekle müddei, borcu ispat ederek hâkim dahî hükmetse bu hüküm kefil aleyhine sarahaten ve asil gaip aleyhine zımnen hükmolur].
hükm ::: hüküm, yargı.
hakem ::: hakem
hikem ::: hikmetler
hükm ::: hüküm , emir , yargı
hüküm ::: yargı , karar
hakem ::: hakem
hikem ::: hikmetler
hükm ::: hüküm
hükm ::: emir
hükm ::: kesin karar
hakem ::: (a. i.) 1) iki hasım tarafın, aralarındaki anlaşmazlığı halletmek üzere, hâkim olarak seçtikleri kimse. 2) futbol, güreş, boks ve şâir spor oyunlarını başından sonuna kadar idare eden kimse.
hikem ::: (a. i. hikmet'in c.) hikmetler.
HÜKM :::