ahlâf ::: (a. i. halefin c.) : birinin yerine geçenler, gelecekler, halefler.

ahlâk ::: (a. i. hulk'un c.) : 1) insanda bulunan ruhî ve zihnî haller. 2) iyilik etmek ve fenalıktan çekinmek için takibi lâzım gelen usul ve kaideleri öğreten ilim.

ahlâk - ıfâzıla ::: faziletli huylar, iyi ahlâk.

ahlâk - ıhamide ::: övülecek huylar.

ahlâk - ıhasene ::: güzel huylar.

ahlâk - ızemîme ::: kötülenecek huylar, kötü huylar.

ahlâk ::: huy , ahlak

ahlak ::: (hulk , c , ) huy , tabiat , insanın davranış tarzı , tutum ve tavrı , bir cemiyette makbul ve iyi sayılan davranış kuralları , bu kural ve kaideleri inceliyen ilim , ahlakın kaynağı ve mahiyetini inceliyen felsefe , filozoflar hangi hareketlerin iyi , hangilerinin kötü olduğu ve insanın neden ahlak kaidelerine uyması gerektiği konusunda ortak bir fikre varamadılar , kimi menfaati , kimi saadeti , kimi de vazifeyi ahlakın temeli saydı , islam ahlakı ise ahlakın temeli Allah'ın emrine uygunluğu ve gaye olarak da Allah rızasını almakla insanı şahsi veya içtimai (toplumsal) bencillikten kurtarmıştır , ahlakı da cemiyetten cemiyete ve zamanla değişen keyfi ve tesadüfi kaideler yığını olmaktan çıkarıp Allah'ın emirlerine uygunluğu esas almakla , birlik ve beraberliği ve devamlılığı sağlamıştır

ahlâk ::: ‬huy

ahlâk ::: ahlak

ahlâf ::: (a. i. halefin c.) birinin yerine geçenler, gelecekler, halefler.