ESBAB ::: (Sebeb. C.) Sebebler. Bir şeye vâsıta olanlar. Sebeb olanlar. (Evet, izzet ve azamet ister ki; esbab, perdedar-ı dest-i kudret ola aklın nazarında. Tevhid ve Celâl ister ki; esbab, ellerini çeksinler te'sir-i hakikiden. M. N.)(Cenab-ı Hak, müsebbebatı esbaba bağlamakla, intizamı, temin eden bir nizamı kâinatta vaz'etmiş. Ve her şeyi, o nizama müraat etmeğe ve o nizamla kalmaya tevcih etmiştir. Ve bilhasa insanı da, o daire-i esbaba mürâat ve merbutiyet etmeğe mükellef kılmıştır. Her ne kadar dünyada, daire-i esbab, daire-i itikada galip ise de; Ahirette hakaik-i itikadiye tamamen tecelli etmekle, daire-i esbaba galebe edecektir. Buna binaen, bu dairelerin herbirisi için ayrı ayrı makamlar, ayrı ayrı hükümler vardır. Ve her makamın iktiza ettiği hükme göre hareket lâzımdır. Aksi takdirde daire-i esbabda iken; tabiatiyle, vehmiyle, hayaliyle daire-i itikada bakan; Mu'tezile olur ki, te'siri esbaba verir. Ve keza, daire-i itikadda iken, ruhuyle, imaniyle daire-i esbaba bakan da, esbaba kıymet vermeyerek Cebriye mezhebi gibi tenbelcesine bir tevekkül ile nizâm-ı âleme muhalefet eder. İ.İ.)

asbâb ::: (a. i. sabeb'in c.) : çukur yerler.

esbâb ::: (a. i. sebeb'in c.) : vâsıtalar, lâzımalar.

esbâb-ı cefâ ::: cefâ sebepleri.

esbâb-ı feshiyye ::: huk. bir ilâmın istinaf [yeniden başlama] suretiyle cerhini [çürütülmesini] îcâbeden sebepler.

esbâb-ı hakikiyye ::: hakiki, gerçek sebepler.

esbâb-ı matlub ::: huk. [eskiden] iflâs hâlinde bulunan şahsın alacaklarının kanunî topluluğu.

esbâb-ı muhaffife ::: işlenen cürmü hafifletici sebepler.

esbâb-ı mücbire ::: zorhyan, icbar eden sebepler.

esbâb-ı müşeddide ::: "esbâb-ı muhaffife" nin zıddı. Arttırıcı, kuvvetlendirici sebepler. Bir hükmün usul ve kanununa uygunluğunu ispat için ileri sürülen sebepler.

esbâb-ı nakziyye ::: bir îlâmın temyîz suretiyle cerhini (çürütülmesini) îcâbettiren sebepler.

esbâb-ı sahîha ::: doğru sebepler.

esbâb ü efâil-i azîme ::: büyük işler ve sebepler.

esbâb ::: sebepler, vasıtalar, vesileler, araçlar.

esbâb ::: sebepler , sebebler

esbâb ::: ‬sebepler

asbâb ::: (a. i. sabeb'in c.) çukur yerler.

Esbab ::: Bir işe sebep olma

ESBAB :::