Çağdaş Sözlük

imame ~ امامه

Kamus-ı Osmani - imame ~ امامه maddesi. Sayfa: 449 - Sira: 2

imame - امامه

[ء] آغاج ویا طاشدن معمول ومثقوب اوزونجه بر باشلقدركه‌ تسيحك اوجنه كچيريلير واكثر‌یا آنك اوجنه‌ده ابر‌يشمدن بر پوسكول ربط ایديلير . توتون چوبوقلرينك اوست اوجنه طاقیلان كهر‌بادن وسائره‌دن معمول آغيزلق‌كه وݣا "چوبوق طاقمی " ده دینیلير : [ثانیا واسطة العقد خلان وامامهٔ سبحهٔ اخوان اولان جناب ماهر مظاهر وعین الاعیان‌ مضاهره رعض منتهای بی انتها ايلرم - مكتوب -سری پاشا]

Kamus-u Osmani imame maddesi. osmanlıcada imame ne demek, imame anlamı manası, imame osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte imame hakkında bilgi. Arapça imame ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada imame anlamı

Kamus-i Osmani - امامه imame ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

imame ~ امامه güncel sözlüklerde anlamı:

iMAME ::: İslâma mahsus baş kisvesi olan sarık. Zırhlı külâh. * Çubuk ve sigaralığın başına takılan ağızlık. * Tesbihin başındaki ve ipin iki ucu içinden geçen uzunca tane.

imame ::: (a. i.) : 1) sarık. 2) tespih, çubuk gibi şeylerin baş tarafına geçirilen, çoğu kehribardan yapılmış olan uzunca kısım, başlık. 3) g. s. fildişi oyma ve kakmalarda görünüşü tacı ve imameyi andıran motif.

imame ::: sarık, tesbih başı.

iMaME ::: İmâme ile kılınan iki rek'at namaz, imâmesiz kılınan yetmiş rek'at namazdan efdâldir, üstündür. (Hadîs-i şerif-Râmûz-ül-Ehâdîs)

Mescidlere imâmesiz olarak da imâmeli olarak da geliniz. Ancak imâmeli olmak mü'minlerin alâmetlerindendir. (Hadîs-i şerif-Râmûz-ül-Ehâdîs)

Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem imâmeyi sarar ve ucunu arkadan iki kürek arasına sarkıtırdı. (Râmûz-ül-Ehâdîs)

Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem hicretin sekizinci senesi Ramazan-ı şerîfin onuncu Pazartesi günü, on iki bin kahraman ile birlikte Medîne'den çıkarak, Ramazânın yirminci Perşembe günü Mekke-i mükerremeyi feth etti. Ertesi Cumâ günü hutbe okurken mübârek başında siyâh imâme sarılı idi. (İmâm-ı Kastalânî)

2. Tesbîhin ucundaki uzun tâne.

İmame :::


  1. Tespihlerin baş tarafına geçirilen uzunca parça.

imâme ::: sarık

imame ::: (a. i.) 1) sarık. 2) tespih, çubuk gibi şeylerin baş tarafına geçirilen, çoğu kehribardan yapılmış olan uzunca kısım, başlık. 3) g. s. fildişi oyma ve kakmalarda görünüşü tacı ve imameyi andıran motif.

İMAME :::

İslâma mahsus baş kisvesi olan sarık. Zırhlı külâh. * Çubuk ve sigaralığın başına takılan ağızlık. * Tesbihin başındaki ve ipin iki ucu içinden geçen uzunca tane