Çağdaş Sözlük

inhisar ~ انحصار

Kamus-ı Osmani - inhisar ~ انحصار maddesi. Sayfa: 468 - Sira: 6

inhisar - انحصار

[ء] حصر اولونمق ، بر حد ايچنده محصور اولوب خارجه تجاوز ايتمه‌مك : [ ادراك مزایانك نفسنه انحصارینی كيم ادعا ايده‌بيلير ] محصولات داخلیه‌دن یاخود معمولات خارجیه‌دن بعض شيلرك‌ ید واحد صورتيله صاتلمه‌سی ايچون شرئط معينه ايله بر شخصه ، برشركته ، بر هيئته طرف دولتدن ويريلن امتیاز وبو‌ صورتله جاری اولان اصول تجارت‌كه فرانسز‌جه‌سی [ مونوپول]‌در : [توتون انحصاری ] ، [بحثك مسند ايله مسند الیه انحصاری ايسه مسأله‌یی غتمقسزين كركی كبی افهام‌ وايضاح ملاحظه‌سنه مستنددر - ميزان البلاغه ] "آن بلند اختركه فضل اولين وآخرين" "یافته‌در جوهر ذات شريفش انحصار" (فضولی)

Kamus-u Osmani inhisar maddesi. osmanlıcada inhisar ne demek, inhisar anlamı manası, inhisar osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte inhisar hakkında bilgi. Arapça inhisar ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada inhisar anlamı

Kamus-i Osmani - انحصار inhisar ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

inhisar ~ انحصار güncel sözlüklerde anlamı:

iNHiSAR ::: Hasr olunma. * Tecavüz etmeme. * Bir iş veya malın idâresinin bir kişiye, bir ele bırakılması. Bir elden idâre. Bir şeye mahsus olup, başka şeye şümulü olmama. Yalnız bir şeye veya bir şahsa hasrolunma.(Zihniyet-i inhisâr, hubb-u nefisten geliyor, so a maraz oluyor, nizâ ondan çıkıyor. S.)

inhisar ::: (a. i. hasr'dan.) : 1) bir şeyi, bir maddeyi, bir işi, başkası yapmamak üzere, yalnız bir kişiye, bir müesseseye verme. 2) * tekel, fr. monopole

inhisar ::: bir şeyin sadece bir kişiye verilmesi, tekel.

İnhisar :::


  1. Tekel.

  2. Tek başına sahip olma.

  3. bk. tekel

inhisâr ::: tekel

inhisâr ::: ‬tekel

inhisar ::: (a. i. hasr'dan.) 1) bir şeyi, bir maddeyi, bir işi, başkası yapmamak üzere, yalnız bir kişiye, bir müesseseye verme. 2) * tekel, fr. monopole

İnhisar ::: Tekel; monopol; alımın veya satımın tek bir elde toplanması

inhisar ::: müstemlekecilik, tekel

inhisar :::

tekel; monopol; alımın veya satımın tek bir elde toplanması

İNHİSAR :::

Hasr olunma. * Tecavüz etmeme. * Bir iş veya malın idâresinin bir kişiye, bir ele bırakılması. Bir elden idâre. Bir şeye mahsus olup, başka şeye şümulü olmama. Yalnız bir şeye veya bir şahsa hasrolunma.(Zihniyet-i inhisâr, hubb-u nefisten geliyor, sonra maraz oluyor, nizâ ondan çıkıyor. S.)