Çağdaş Sözlük

bar ~ بار

Kamus-ı Osmani - bar ~ بار maddesi. Sayfa: 61 - Sira: 4

bar - بار

[ف] بو لفظ لسان فارسي‌ده معانیٔ كثيره‌ده استعمال اولونور. معانیٔ مذكوره‌نك چوغی لسانمزده مستعمل اولمديغندن كاملا تعريف وبیانی عبث كورلدی . یالݣز لسانزمده هرهانكی معنایه قوللانيليیورسه او معنالر آتيده‌ كوسترلدی. (بار) =

یوك : [بار‌كران] = آغير یوك ، صيقنتی . [كران بار] = معجز ، جان صيقيجی . [بارخانه] = یوكلك ، یولجی اشیاسی ایندیريله‌جك محل . [باركش] = حمال ، یوك طاشیان. [باردار" = كبه قادينلر . دفعه ، كره : [بار اول] = برنجی دفعه . [هر بار] = هردفعه ، دائما : [اوآدم نه یاپسون ، بو ماده‌یی هربار مرجعنه ازبار ايديییور.] اذن، رخصت ، مساعده : [بار خدا] = تركيبك اصلی (خدای بار) ايدی . علم اولونجه‌ مضاف الیه تقديم قيلندی . صاحب اذن یعنی جناب الله ديمكدر. لفظ مذكورك جناب حقدن غيری‌یه اطلاقی جائز دكلدر. [بادكاه، باركه ] = اذن محلی یعنی رخصت ايله كيديله‌بيله‌جك محل ، چادر ، دیوان همایون [دربار] سرای قاپو‌سی ، باب همایون پادشهی [زنجبار ، زنكبار] = افريقا‌نك طرف شرق جنو‌بيسنده "ماداغاسقار" آطه‌سنه قارشی بر كوچك‌ امارت اسلامیه‌دركه وقتیله زنجی ، زنكی دينيلن وآفريقانك بلادداخلیه‌سندن كتيريلن اسرانك مركز بيع وسوقی اوراسی ايدی . او سببله هندولر بونامی ويرمشلردر . بو حالده جای ازدحام ، زنجی علبه‌لكی مقامنده قوللانيلمشدركه معانیٔ

فارسيه‌سندن بری‌ده بودر. "كار" لفظنه ترديف ايديله‌رك قوللانيلير. مثلا [كاروبار] = میوه وبريجی ، میوه، یمش معناسنه‌ كلير : [بار آور ، بارور] = میوه ويريجی ، میوهلی . (درخت بار اور) = میوهلی اغاج . (نهال بارور) = یمشلی تازه فدان . صاچيجی ، یاغديريجی معناسنه (بارنده) لفظندن ترخيم ايديلير، وصف تركيبی طرزنده قوللانيلير: (اشكبار ، مشكبار ، كوهربار ، كریه‌بار ) : [شدت ريح صرصر كردار ايله اژدراتش شرربار مائل جانب یمين ویسار اولمغين - چلبی زاده تاريخی - ٣٧٨ صحيفه] "نه درلو‌جان ودلدن خدمت اتسه‌ك هپ هبا ايلر" "وجود تازينينك بار مختله دوتا ايلر" (سهيلی) "چكمز اوضاع فلك باركرانك اول كيم" "باینی دامننه ، خرقه‌سنی دوشه چكر" (لا) "لكن فلكه هنر كركمز" "هرباری چكر بوباری چكمز" (مقدمه) "كزه‌رك منهج باريك خیالی هربار" (جودت پاشا) "قوروب برباركاه صنع لطف وقهردن ممزوج" "ويروب اضداده آميزش قومش نامن آنك دنیا" (نابی) "سدهٔ بار كهی قبلهٔ اقبال انام" "درجود وكرمی باب سلام دولت" (منيف)

"بروز كنج خفی‌در بولجهٔ پرشور" "بوكاروبار الهی بو طمطراق ظهور" (نابی) "چكليلير شی ميدر باق ايمدی شوبار" "بونی بن یوكلسه نيرمی‌یم ? تكرار" (اودونجی لسانندن - معلم ناجی) "بو‌كار خانه‌ده بر بشقه‌كار وبارم یوق" "نه وارسه‌ جمله آنݣدربراوزكه‌ وارم یوق" (نابی) "ادا بيلمز ثقيلك قورتیلوب بار بلاسندن" "سوز آݣلارشمدی شوخ سبكبار ايلدم پيدا" (خاقانی) "كار وباری عالمك نوبتله‌در" (لا) "او مجمل نقطه‌نك تفصيل آثآرين تماشاايت" "اولوربرتخم كمتردن درخت بارور پيدا" (نابی) "هركسه بار بلا كندوسنك وارلغيدر" "غم وآلامدن آزاده بر ایای عدم" (عاكف پاشا) "اعتقادم بویله‌دركه بر نفس ايتسه‌ݣ سونر" "هر طرفدن هپ شرار فتنه‌بار‌روزكار" (عاكف پاشا)

Kamus-u Osmani bar maddesi. osmanlıcada bar ne demek, bar anlamı manası, bar osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte bar hakkında bilgi. Arapça bar ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada bar anlamı

Kamus-i Osmani - بار bar ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

bar ~ بار güncel sözlüklerde anlamı:

BaR ::: f. Ek olup "saçan, yağdıran, döken, ışık veren" gibi mânâda kelimeler teşkil edilir. Meselâ: Ateşbâr : Ateş saçan. Ateş yağdıran.

BaR ::: f. Yük. Zahmet. Eziyet. Sıkıntı. * Def'a. Kerre. * Yemiş, meyve. * Sebeb-i masraf ve ıztırab olan şey. Kale duvarı. * İzin.

"); bâr ::: (f. i.) : 1) İlah, Allah.

bâr-ı Huda ::: Allah. 2) yük.

bâr-i dil ::: gönül yükü, tasa, kaygı, elem, keder, gam.

bâr-i girân ::: ağır yük.

bâr-i intizâr ::: bekleme yükü.

bâr-i istihfâf ::: küçük görülme yükü.

bâr-i keder ::: keder yükü.

bâr-i mihnet ::: eziyet, elem yükü. 3) defa, kerre. Her bâr : her defa. (bkz. : târe). 4) meyva, yemiş. 5) izin, müsâade.

-bar ::: (f. e.) : yağdıran, serpen, saçan, döken. Ateş-bâr : ateş yağdıran. Şûle-bâr : ışık saçan, serpen. Hûn-bâr : kan döken. Eşk-bâr : gözyaşı döken.

Ebbâr ::: (a. i.) : iğne yapan ve satan, iğneci.

bâr ::: yük, pas.

bâr ::: yük , yağdıran , yemiş , meyva , döken , defa

bâr ::: ‬yük

bâr ::: defa

bâr ::: kez

bâr ::: Tanrı

bâr ::: meyva

bâr ::: yağdıran

-bar ::: (f. e.) yağdıran, serpen, saçan, döken. Ateş-bâr : ateş yağdıran. Şûle-bâr : ışık saçan, serpen. Hûn-bâr : kan döken. Eşk-bâr : gözyaşı döken.

Ebbâr ::: (a. i.) iğne yapan ve satan, iğneci.

bar ::: pas

BÂR :::

f. Ek olup "saçan, yağdıran, döken, ışık veren" gibi mânâda kelimeler teşkil edilir. Meselâ: Ateşbâr : Ateş saçan. Ateş yağdıran