şaygan ~ شايگان
Kamus-ı Osmani - şaygan ~ شايگان maddesi. Sayfa: 63 - Sira: 4
şaygan - شايگان
[ف] چوق ، بول . "بسيار" كبی : (قافیهٔ شایكان) ، (كنج شایكان) = "خسرو پرویز" ݣ خزينهٔ مشهورهسی . (شایكانی) = وفرت ، بوللق ، چوقلق .
Kamus-u Osmani şaygan maddesi. osmanlıcada şaygan ne demek, şaygan anlamı manası, şaygan osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte şaygan hakkında bilgi. Arapça şaygan ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada şaygan anlamı
Kamus-i Osmani - شايگان şaygan ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
şaygan ~ شايگان güncel sözlüklerde anlamı:
şAYGAN ::: f. Uygun, lâyık, münâsib, sezâ. * Bol, çok, mebzul.
şâygân ::: (f. s.) : 1) lâyık, yakışır, münâsip, yaraşır, (bkz. : çespân, lâyık, seza). 2) ucuz, bol, çok. (bkz. : mebzul, vâsi'). Genc-i şâygân : Husrev Pervîz'in hazînesi. Vasi ü şâygân : ed. kafiyelerde revî harfinden sonra tekrarlanan zamir veya edat. [meselâ : "âbâde, feryâde" kafiyelerinde a lar; "işaretimiz, beşaretimiz" kafiyelerinde "mizler" vasi ü şâygândır]
şâygân ::: yaraşır , yakışık alır
şaygan ::: uygun , layık , münasib , seza , bol , çok , mebzul
şâygân ::: yaraşır
şâygân ::: yakışık alır
şâygân ::: (f. s.) 1) lâyık, yakışır, münâsip, yaraşır, (bkz. : çespân, lâyık, seza). 2) ucuz, bol, çok. (bkz. : mebzul, vâsi'). Genc-i şâygân : Husrev Pervîz'in hazînesi. Vasi ü şâygân : ed. kafiyelerde revî harfinden sonra tekrarlanan zamir veya edat. [meselâ :
ŞAYGAN :::