mensub ~ منسوب
Kamus-ı Osmani - mensub ~ منسوب maddesi. Sayfa: 384 - Sira: 10
mensub - منسوب
[ء] نسبت اولنمش ، معنی مربوط متعلق ،
انتسابلی (منسوبیت) = منسوبلق ، انتساب . (منسوبين) = منسوبلر ،منتسبلر نسيبی مشتمل شعر . عربيده اولديغی كبی اشبو كلمه لسانمزده صاحب نسب معناسنده اصلا قوللانيلماز .
Kamus-u Osmani mensub maddesi. osmanlıcada mensub ne demek, mensub anlamı manası, mensub osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte mensub hakkında bilgi. Arapça mensub ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada mensub anlamı
Kamus-i Osmani - منسوب mensub ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mensub ~ منسوب güncel sözlüklerde anlamı:
MENSUB ::: (Bak: Mansub)
MENSUB ::: Bir şeye veya kimseye nisbeti olan, alâkası bulunan. Bir şeyle ilgili olan.
mensûb ::: (a. s. nisbet'den. c. : mensûbîn) : bir kimseye, bir şeye nisbeti olan, bir şeyle ilgisi bulunan, (bkz. : merbut, müteallik). İsm-i mensûb : gr. kelimenin sonuna : türkçede -li, arapça ve farsçada, kelime sessiz harfle bitiyorsa bir "A"; sesli harfle bitiyorsa, yerine göre, sesli harf atılarak veya atılmıyarak : "A, -yî veya -yî getirilerek yapılan sıfat : "Tebriz - Tebrîzî, Ruha- Ruhâlı, Ruhâvî; Mekke-Mekkeli, Mekkevî. . " gibi.
mensub ::: bağlı, ait, ilgili.
mensûb ::: ait
mensub ::: bağlı
mensûb ::: nispet edilen
mensûb ::: ait
mensûb ::: bağlı
mensûb ::: (a. s. nisbet'den. c. : mensûbîn) bir kimseye, bir şeye nisbeti olan, bir şeyle ilgisi bulunan, (bkz. : merbut, müteallik). İsm-i mensûb : gr. kelimenin sonuna : türkçede -li, arapça ve farsçada, kelime sessiz harfle bitiyorsa bir
MENSUB :::