MüVEKKEL ::: Vekil tâyin olunmuş olan, vekil edilmiş olan. Bir kimse tarafından işlerini görmek veya kendisini müdafaa ettirmek için vekil edilmiş kimse.

müvekkel ::: (a. s. vekâlet'den) : vekil tâyinedilen , vekil edilen kimse [biritarafından]

müvekkil ::: (vekâlet'den) : (bkz. : müekkil).

MüVEKKEL ::: Her kim sabah namazının farzını cemâat ile kılarsa, kıyâmet gününde yüzü ayın on dördü gibi parlar. Öğle ve ikindi namazlarının farzlarını cemâat ile kılsa, Hak teâlâ o kula bir saf melek müvekkel kılıp, kıyâmet gününe kadar onun için tesbîh ederler. Her kim akşam namazını cemâat ile kılsa, Hak teâlâ hazretleri o kişiyi peygamberlerle haşr eder. Her kim yatsı namazını cemâat ile kılsa, o kimse ile Hak teâlâ arasında hicâb (perde) kalmaz. (Hadîs-i şerîf-Ey Oğul İlmihâli)

müvekkil ::: vekil tayin eden , vekalet veren

müvekkel ::: vekil tayin olunmuş olan , vekil edilmiş olan , bir kimse tarafından işlerini görmek veya kendisini müdafaa ettirmek için vekil edilmiş kimse

müvekkil ::: ‬vekalet veren

müvekkel ::: (a. s. vekâlet'den) vekil tâyinedilen , vekil edilen kimse [biritarafından]

müvekkil ::: (vekâlet'den) (bkz. : müekkil).

MÜVEKKEL :::