ERKaN ::: (Rükn. C.) Rükünler. Esaslar. Temeller. İleri gelen kimseler.

ERKAN ::: Sarılık denilen bir hastalık çeşidi. * Ekini ifsâd eden âfet.

Erkân ::: (a. i. rükn'ün c.) : 1) esaslar, destekler; direkler, sütunlar. 2) reisler.

erkân-ı askeriyye ::: yüksek rütbeli zabitler, subaylar.

erkârı-ı devlet ::: devletin ileri gelenleri.

erkân-ı harbiyye ::: meslek ihtisası görmüş zabitler (subaylar) grubu.

erkân-ı harbiyye-i umûmiyye ::: ordunun sevk ve idaresiyle meşgul en yüksek askerî makam, * genel kurmay.

erkân-ı harb zabiti ::: meslek ihtisası görmüş zabit, * kurmay subay.

erkân-ı salât ::: namazın rükünleri. 3) yol, yöntem, usûl, âdâb.

erkân ::: esaslar, rükünler.

Erkan :::

1. Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler
   Örnek: Yüksek sınıf mahalle erkânını da konaklarına uğrayıp meseleden haberdar eder. R. H. Karay


2. Yol, yöntem
   Örnek: Onun arkasına bu yolda, bu erkânda gelmiş geçmiş ustalar, pirler vardı. Ö. Seyfettin


3. General veya amiral aşamasındaki askerler.

erkân ::: esaslar , ileri gelenler , direkler , temeller , rükünler

erkân ::: ‬direkler

erkân ::: temeller

erkân ::: esaslar

erkân ::: ileri gelenler

erkân ::: üst düzeyde bulunanlar

erkân ::: önderler

erkân ::: yol, yöntem

ERKAN :::

ERKÂN :::