birr ~ بر
Kamus-ı Osmani - birr ~ بر maddesi. Sayfa: 213 - Sira: 6
birr - بر
[ء]خير ، حسنه ؛ طاعتده توسع ، انقیاد واطاعت ابوين وسائره كبی : [اصحاب بر وتقوی البته مظهر فيض هدای خدا اولور] "بر الوالدين ، بر والدين" = بابایه آنایه اطاعت وحرمت ديمكدر.
Kamus-u Osmani birr maddesi. osmanlıcada birr ne demek, birr anlamı manası, birr osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte birr hakkında bilgi. Arapça birr ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada birr anlamı
Kamus-i Osmani - بر birr ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
birr ~ بر güncel sözlüklerde anlamı:
BiRR ::: Temizlik. * Günahtan çekinmek. * Takvâ. * İn'âm ve ihsan etme. * Amel-i sâlih, iyi amel. * Koyunu sevketmek. * Gönül, kalb. * Tilki yavrusu. * Fâre.
"); Ber ::: (f. e.) : üzere.
ber-nehc-i şer'î ::: huk. şer'î usûl veçhile.
ber-vech-i âtî, ber-vech-i zîr ::: aşağıdaki gibi, aşağıda olduğu gibi.
ber ::: (f. s.) : alan, getiren götüren. Dil-ber : gönül alan. Peyâm-ber (peygamber) : haber getiren.
ber ::: (f. i.) : 1) göğüs, sîne. Semen-ber : ak göğüslü. 2) meyva, yemiş. 3) meme. 4) kucak. 5) yaprak [berg'in hafiflet il misi ]. 6) genç kadın. 7) evin kapısı. 8) en, genişlik.
berr ::: (a. i.) : kara, toprak. Bahr ü berr : deniz ve kara.
berr-i atîk ::: (eski karalar, topraklar) : Asya; Avrupa; Afrika.
berr-i cedîd ::: (yeni karalar, topraklar) : Amerika; Avusturalya.
berr ::: (a. i. c. : ebrâr) : doğru sözlü, hayır işliyen kimse.
birr ::: (a. i.) : 1) iyilik, güzellik, hayır. 2) anaya babaya itaat. 3) bağışta bulunma.
bürr ::: (a. i.) : buğday, (bkz. : gendüm, Shınta, kamh).
birr ::: temizlik, iyilik.
BiRR ::: Allahü teâlâ âyet-i kerîmede meâlen buyurdu ki:
Birr ve takvâ (haramlardan, günâhlardan kaçınmak)da birbirinize yardım edin. (Mâide sûresi: 2)
BiRR ::: Allahü teâlâ âyet-i kerîmede meâlen buyurdu ki:
Birr ve takvâ (haramlardan, günâhlardan kaçınmak)da birbirinize yardım edin. (Mâide sûresi: 2)
berr ::: kara , toprak , yer
ber ::: üzere , üzeri , göğüs , üzerine
birr ::: iyilik , temizlik
ber ::: üzeri
ber ::: üzere
ber ::: göğüs
ber ::: meyva
berr ::: toprak
berr ::: kara
berr ::: kıta
bir ::: bir
ber ::: (f. s.) alan, getiren götüren. Dil-ber : gönül alan. Peyâm-ber (peygamber) : haber getiren.
ber ::: (f. i.) 1) göğüs, sîne. Semen-ber : ak göğüslü. 2) meyva, yemiş. 3) meme. 4) kucak. 5) yaprak [berg'in hafiflet il misi ]. 6) genç kadın. 7) evin kapısı. 8) en, genişlik.
berr ::: (a. i. c. : ebrâr) doğru sözlü, hayır işliyen kimse.
birr ::: (a. i.) 1) iyilik, güzellik, hayır. 2) anaya babaya itaat. 3) bağışta bulunma.
bürr ::: (a. i.) buğday, (bkz. : gendüm, Shınta, kamh).
BİRR :::