ber ~ بر
Kamus-ı Osmani - ber ~ بر maddesi. Sayfa: 116 - Sira: 5
ber - بر
[ف] ادات استعلا ، اوست ، اوزره : (برمنوال محرر ، بر معتاد ، بر موجب اراده)، (بربلند) =غایتله عالی ، رفيع ، یوكسك مرتبه ، محل ديمكدر . [برسر ، بروجه‌بالا، بردوام ، برقرار، بردوش، بروجه مشروح ، دست برسينه ، دست ، بر قاعده عید بر بالای عید ] ثمره ، میوه ، یمش : (برك وبر، درخت بی بر) سینه، ككس : (برودوش) = كوكس واموز . [سميبر ، سميين بر] = كوموش كوكسلی [بربط] = قاز كوكسی ديمكدركه فارسی‌ده "لاوطه" دينيلن سازه اطلاق اولونور . فارسی [از] اداتيله كوكس معناسنه اشبو (بر) تركيب اولنه‌رق [ازبر]حفظ ، وعقلده طوتمق معناسنده قوللانيلير . "بردن" مصدرندن اسم فاعل اولان (برنده) یعنی كوتوريجی معناسنه وصف تركيبی طرزنده استعمال اولونور: [كبوتر نامه بر ، استر بار بر ، دلبر ] ، [برانداز] = یوقاری آتيجی ، اوسته فيرلاتیجی معناسنه‌در : [مشكل برانداز] فارسيده بونلردن باشقه دها بعض معانی‌ده استعمال اولونورسه‌ده لسانمزده او معنالری معتبر ومستعمل دكلدر. [اول كون جمله انام وعامهٔ خواص وعوامه عيد بربالای عيد اولمغله شهریارجهاندار جناب شو كتمأبلری كمال نشاط ايله آرام
بیوروب - ٢٨٥ صحيفه - چلبی زاده تاريخی ] . "یوری بو فيض عدالت ايله آل دنیایی" "دست تسخير قدر روزݣه بروجه یسير" (حقی) "عسكرك ، اوݣله ديردی زيروبری" "عكس چوش ترانه ظفری" (داستان ظفر - عصمت) "سكابر قاعده اغیاره عكسيله باقاردم بن" "المده خامهٔ معجز نما بردوربين اولسه" (نابی) "كيم روزشب او سفرهٔ عالمشولدن" "هر نفس رزقن آلمه‌ده بروجه اشتراك" (لا ادری) "داغ برداغ ايدوب بوجان وتنی" "یاقدی كل ايلدی فراقك بنی" (عاكف پاشا) "فریادكه برویرمدی بيداددن اوزكه" "كوز یاشی ايله بسملديكم تازه نهالم" (فضولی) "یارك كذر كهيدر عشاقه جای راحت" "رندان خانه بردوشدار ودیاری نه‌یلر" (نابی) "كراولسه چمن سله خورصرصر قهری" "هپ خاكله یكسان اوله‌برك وبرعالم" (نشاطی) "اولنجه پرده انداز نظره چشم شهود" "كورندی آبینهٔ دلده چهرهٔ مقصود" (سامی) "ايدردم كهی آهمی نامه بر " "اوده بی مجال اولدی بندن بتر" (عزت ملا)
"هر نفسی طوتاردی اول پميبر" "نفسيله حقوقده برابر" (نعت نبوی)
Kamus-u Osmani ber maddesi. osmanlıcada ber ne demek, ber anlamı manası, ber osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte ber hakkında bilgi. Arapça ber ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada ber anlamı
Kamus-i Osmani - بر ber ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
ber ~ بر güncel sözlüklerde anlamı:
BER ::: f. Üzere, üzerine, yukarı mânasına (ve Arabçadaki "Alâ" yerine edat-ı isti'lâdır) * Göğüs, sine, bağır, sadır. * Fayda. * Hamil. * Hıfz. * Yan. * Taraf. * Nâkil. Götürücü. * Meyve. * Yaprak. Varak. * Meme.* Genç kadın.* Evin kapısı.
BER ::: f. (Burden) "Götürmek" mastarının emir köküdür. Kelimenin sonuna getirilerek terkipler yapılır. Emirber $ : Emir dinleyen, emir götüren. Fermanber $ : Emir veren. Emir dinleyen... gibi.
ber ::: bet
"); Ber ::: (f. e.) : üzere.
ber-nehc-i şer'î ::: huk. şer'î usûl veçhile.
ber-vech-i âtî, ber-vech-i zîr ::: aşağıdaki gibi, aşağıda olduğu gibi.
ber ::: (f. s.) : alan, getiren götüren. Dil-ber : gönül alan. Peyâm-ber (peygamber) : haber getiren.
ber ::: (f. i.) : 1) göğüs, sîne. Semen-ber : ak göğüslü. 2) meyva, yemiş. 3) meme. 4) kucak. 5) yaprak [berg'in hafiflet il misi ]. 6) genç kadın. 7) evin kapısı. 8) en, genişlik.
berr ::: (a. i.) : kara, toprak. Bahr ü berr : deniz ve kara.
berr-i atîk ::: (eski karalar, topraklar) : Asya; Avrupa; Afrika.
berr-i cedîd ::: (yeni karalar, topraklar) : Amerika; Avusturalya.
berr ::: (a. i. c. : ebrâr) : doğru sözlü, hayır işliyen kimse.
birr ::: (a. i.) : 1) iyilik, güzellik, hayır. 2) anaya babaya itaat. 3) bağışta bulunma.
bürr ::: (a. i.) : buğday, (bkz. : gendüm, Shınta, kamh).
ber ::: "alan, dinleyen, yeden, götüren" mânâsında son ek.
ber ::: "üzeri, üzerine, yukarı" mânâsında ön ek.
berr ::: kara , toprak , yer
ber ::: üzere , üzeri , göğüs , üzerine
birr ::: iyilik , temizlik
ber ::: üzeri
ber ::: üzere
ber ::: göğüs
ber ::: meyva
berr ::: toprak
berr ::: kara
berr ::: kıta
bir ::: bir
ber ::: (f. s.) alan, getiren götüren. Dil-ber : gönül alan. Peyâm-ber (peygamber) : haber getiren.
ber ::: (f. i.) 1) göğüs, sîne. Semen-ber : ak göğüslü. 2) meyva, yemiş. 3) meme. 4) kucak. 5) yaprak [berg'in hafiflet il misi ]. 6) genç kadın. 7) evin kapısı. 8) en, genişlik.
berr ::: (a. i. c. : ebrâr) doğru sözlü, hayır işliyen kimse.
birr ::: (a. i.) 1) iyilik, güzellik, hayır. 2) anaya babaya itaat. 3) bağışta bulunma.
bürr ::: (a. i.) buğday, (bkz. : gendüm, Shınta, kamh).
BER :::