Çağdaş Sözlük

hayvan ~ حيوان

Kamus-ı Osmani - hayvan ~ حيوان maddesi. Sayfa: 268 - Sira: 8

hayvan - حيوان

[ء]جانلی ، ديری مخلوقاتك جنسنه اطلاق اولنوركه جميع انواعنه شاملدر . اصطلاحده انساندن ماعدا جانلی مخلوقات اراده اولنوركه جمعی اولان (هیوانات) ده بو معنا اعتباریله استعمال ايديلير . بعضا تشبیه طريقيله ادرا‌كسز ، احمق آدملره‌ده اطلاق اولنور . (حیوان ناطق) = انسان ديمكدر . حیات ، جان معناسنی‌ده افاده ايدر : (آب حیوان) . [حیوانی] = حیوانه منسوب ، ديريلكه عائد : (لذات حیوانیه) .

Kamus-u Osmani hayvan maddesi. osmanlıcada hayvan ne demek, hayvan anlamı manası, hayvan osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte hayvan hakkında bilgi. Arapça hayvan ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada hayvan anlamı

Kamus-i Osmani - حيوان hayvan ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

hayvan ~ حيوان güncel sözlüklerde anlamı:

HAYVAN ::: Canlı şey, insanla beraber her canlı. * İnsan olmayan idraksiz canlı yaratık. * Yük kaldıran, araba çeken ve binilen hayvan, beygir, katır v.s. * Mc: Akılsız ve idraksız insan, ahmak. (Aslı "Hayevan"dır)

hâye ::: (f. i.) : 1) haya. 2) yumurta.

hâye-i iblis ::: jeol. şeytan hayası denilen bir nevî taş.

hayevân ::: (a. i.) : (bkz. : hayvan).

hayvan ::: (a. i.) : 1) Canlılık , dirilik . 2) canlı şey . 3) insanı da içine alan bütün canlılar. 4) ahmak adam.

hayvân-ı nâtık ::: (konuşan hayvan) : insan.

hayvân ::: hayatlı, canlı, diri.

Hayvan :::


  1. Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık
    Örnek: İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi. F. R. Atay

  2. Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse).

  3. Kızılan bir kimseye söylenen bir söz.

  4. At, eşek, katır gibi türlü hizmetlerde kullanılan yaratık
    Örnek: Zavallı hayvan bir saattir yüz okkadan fazla bir yükü sürüklüyordu. Ö. Seyfettin

hayvan ::: canlı , hayvan

hayvân ::: hayatlı , canlı , diri

hayvan ::: ‬canlı

hayvan ::: hayvan

hayevân ::: (a. i.) (bkz. : hayvan).

hayvan ::: döngül

HAYVAN :::

Canlı şey, insanla beraber her canlı. * İnsan olmayan idraksiz canlı yaratık. * Yük kaldıran, araba çeken ve binilen hayvan, beygir, katır v.s. * Mc: Akılsız ve idraksız insan, ahmak. (Aslı "Hayevan"dır