Çağdaş Sözlük

seyyid ~ سيد

Kamus-ı Osmani - seyyid ~ سيد maddesi. Sayfa: 36 - Sira: 11

seyyid - سيد

[ء] اولو ، بر قومك اولوسی ، بیوكی ، افنديسی : (سيد ايدی) حضرت پيغمبرك سلالهٔ طاهره‌سندن اولان ذات . (سيدان) = حضرت حسن وحسين رضی الله عنهما . "سيد" ك جمعی (ساده) كلير ، لكن لسانمزده اصلا قوللانيلماز . جمع الجمعی اولان (سادات) قوللانيلير : "ای خامهٔ ناقص بیان باشلا دعای سيده" "ايت سنده صرف اقتدار طورمه ثانی سيده"

Kamus-u Osmani seyyid maddesi. osmanlıcada seyyid ne demek, seyyid anlamı manası, seyyid osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte seyyid hakkında bilgi. Arapça seyyid ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada seyyid anlamı

Kamus-i Osmani - سيد seyyid ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

seyyid ~ سيد güncel sözlüklerde anlamı:

SEYYiD ::: Efendi. * Hazret-i Muhammed'in (A.S.M.) soyundan olan, onun izinden giden. * Temiz ve fazilet sâhibi Müslüman zât. * Resül-i Ekrem (A.S.M.) herkesin imamı, büyüğü, önderi olduğundan kendisine bu isim de verilmiştir. (Bak: Sâdât)

seyyid ::: (a. i. o : sâdât) : 1) efendi, bey; afla; ileri gelen, baş, başkan. 2) Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in torunu Hz. Hasan'ın soyundan olan kimse.

seyyid-i nev'-i beşer ::: insanların efendisi, ulusu : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm). 3) bizde "seyit" şeklinde erkek adı olarak kullanılır.

seyyid-ül-enâm ::: bütün halkın efendisi.

seyyid-üs-sakaleyn ::: (iki cihanın efendisi) : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm).

SEYYiD ::: Genç olarak Cennet'e girenlerin Seyyidi Hasen ve Hüseyin'dir." (Hadîs-i şerîf-Üsüd-ül-Gâbe)

2. Hazret-i Hüseyin'in neslinden (soyundan) gelenler.

Seyyidlerin bulunduğu bir memlekette ben oturamam. Zîrâ Resûlullah'a sallallahü aleyhi ve sellem bağlı bir nesebden (soydan) gelmenin şerefini taşıyanlara lâyık oldukları tâzimi (hürmeti) gösterememekten korkuyorum. (Ubeydullah-ı Ahrâr)

seyyid ::: efendi

seyyid ::: ‬Hz Hasan’yn soyundan gelen

seyyid ::: efendi

seyyid ::: ağa

seyyid ::: başkan

SEYYİD :::

Efendi. * Hazret-i Muhammed'in (A.S.M.) soyundan olan, onun izinden giden. * Temiz ve fazilet sâhibi Müslüman zât. * Resül-i Ekrem (A.S.M.) herkesin imamı, büyüğü, önderi olduğundan kendisine bu isim de verilmiştir. (Bak: Sâdât