küfr ~ كفر
Kamus-ı Osmani - küfr ~ كفر maddesi. Sayfa: 275 - Sira: 13

küfr - كفر
[ء] (ايمان) ݣ ضدی . نعوذ بالله وحدانيت ویا نبوت وشريعتی ايلهمك . فی الاصل ستر معناسنهدر. بو كلمه حقی ستر ايتديكی ايچون انكار دين وشريعتده قوللانيلمشدر. كفر درت نوعدر: (كفر انكاری) واجب الوجودی اصلا بيلمهیوب اقرار واعتراف ايتمهمك . (كفر جحودی) = قلبا بيلوب لݣن لسانا اقرار ايلهمهمك . (كفر عنادی) = قلب ايله بيلوب ولسان ايله اقرار ايدوب لكن دين اسلام ايله اولمامق . بوݣا (كفرعاری) ده دينيلير . (كفر نفاقی) = لسان ايله اقرار ايدوب قلب ايله معتقد اولمامق سویكوب صایمق ، طعن ودشنام ايتمك معناسندهده قوللانيلير : (كفرباز) = كفر ايديجی ، سویكوب صایيجی .
Kamus-u Osmani küfr maddesi. osmanlıcada küfr ne demek, küfr anlamı manası, küfr osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte küfr hakkında bilgi. Arapça küfr ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada küfr anlamı
Kamus-i Osmani - كفر küfr ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
küfr ~ كفر güncel sözlüklerde anlamı:
KüFR ::: Örtmek mânâsınadır. Kalbe âit bir sıfattır. Hak dini inkâr edip, hakkı inkâr edene ve gizleyene "kâfir" denilir. Kâfirliğin sıfatı küfürdür. * Allaha inanmamak. Hakkı görmemek. İmansızlık. * Allaha (C.C.) yakışmıyan sıfatlar uydurmak. Müslümanlığa uymayan şeylere inanmak. * Nankörlük, dinsizlik, günah, kaba ve ayıp söz. (Bak: Kebâir - Kâfir)
kefr ::: (a. i. c. : küfür) : 1) köy. 2) örtme.
küfr ::: (a. i. c. : küfür) : 1) Allah'a ve dîne ait şeylere inanmama, Cenab-ı Hakk'a ortak koşma. 2) dinsizlik, îmansızlık. 3) İslâm dînine uymayan inanışlarda bulunma. 4) nankörlük. 5) sövüp sayma, fena, kaba söz söyleme. 6) örtme ve gizleme.
küfr-i cahûdî ::: içinden bilip ağızdan ikrar etmeme.
küfr-i inâdî ::: içinden bilip diliyle ikrar ettiği halde İslâm dînine girmeme.
küfr-i inkârı ::: Allah’ı asla bilmeyip ikrar ve îtirâf etmeme.
küfr-i nifâki ::: dil ile tasdik edip kalben inkâr etme.
küfr-i zülf ::: zülfün karalığı.
küfr ::: îmansızlık.
küfür ::: inkar etme , imansızlık
küfr ::: imansızlık , dinsizlik , kafirlik , nankörlük
küfr ::: kafirlik
küfr ::: küfür
kefr ::: (a. i. c. : küfür) 1) köy. 2) örtme.
KÜFR :::