KURBET ::: Yakınlık. * Fık: Allah'a manevî yakınlığa sebeb olan amel-i sâlih.

kurbet ::: (a. i.) : 1) yakınlık. (bkz. : nezdîkî). 2) 'hısımlık, akrabalık. 3) Allah'a yakınlık.

kurbet-i ümm ::: huk. [eskiden] ana ve büyük analar vâsıtasiyle olan karabet, [ana bir kardeşler ve bunların ferileri yakın ve uzak dayılar, teyzeler ve bunların ferileri gibi]

KURBET ::: Sevâbı ölüye olmak üzere kurban kesmek kurbettir. (Muhammed bin Kutbüddîn İznikî)

Sevâb kazanmak niyyeti ile yapılan mübahlar kurbet olur. (İbn-i Abidîn)

Niyetsiz alınan abdest ibâdet olmaz, kurbet olur. Bununla hadesten tahâret hâsıl olup namaz kılınır. Görülüyor ki, her ibâdet kurbettir ve tâattır. Kur'ân-ı kerîm okumak, vakıf, köle azâd etmek ve sadaka, Hanefî mezhebinde abdest almak ve benzerleri yapılırken, sevâb hâsıl olması için niyet lâzım olmadığından kurbettirler ve tâattirler. Fakat ibâdet değildirler. Tâat veya kurbet olan bir iş yapılırken, Allah için niyet edilirse, ibâdet yapılmış olur. Fakat bunlar ibâdet olarak emr olunmadı. (Abdülhakîm Efendi)

kûrbet ::: sıkıntı , kötü hal

kurbet ::: yakınlık

KURBET :::