veliyye ~ ولی
Kamus-ı Osmani - veliyye ~ ولی maddesi. Sayfa: 632 - Sira: 10


veliyye - ولی
[ء] مالك ، صاحب ، معين ، صديق ، نصير معنالرنده قوللانيلير : (ولی نعمت ، ولی النعم ، ولی الامر) ايكی ویاخوددها زیاده شيئك بينلوینه اجنبی تخلل ايتمیهجك مرتبهده شدت تعلق وقربيت كسب ايتمسنه دينيلير . بو مناسبتله من حیث الدين والاعتقاد جناب اللهه قربيت معنویه
كسب ايدن عبد صالحه اطلاق اولنور : (ولی الله) = اومرتبهٔ معنویهیه وصول ايله اللهه قلبا وقالبا دوست وصديق اولان ذات شريف : "ای ولی النعمتم عفو ايله جرم بندهیی" (سروری) "دستییم لطف ودلی كان جود" "كندی ولی النعم روزكار" (نفعی)
Kamus-u Osmani veliyye maddesi. osmanlıcada veliyye ne demek, veliyye anlamı manası, veliyye osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte veliyye hakkında bilgi. Arapça veliyye ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada veliyye anlamı
Kamus-i Osmani - ولی veliyye ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
veliyye ~ ولی güncel sözlüklerde anlamı:
VELiYYE ::: (C.: Velâyâ) Ermiş kadın, veli kadın.
veli ::: (f. e.) : velâkin, amma, fakat, (bkz : lîk).
velî, veliyy ::: (a. i. c. : evliya) : 1) Allah'ın 99 adından biri. 2) sahip. 3) bir çocuğun her türlü hareketinden ve hâlinden sorumlu olan kimse. 4) ermiş, eren. 5) erkek adı.
veliyy-i akreb ::: huk. velayet altında bulunan kimseye hısımlık derecesi en yakın olan kimse.
veliyy-i eb'ad ::: huk. velayet altında bulunan kimseye hısımlık derecesi en uzak olan kimse.
veliyy-i ni'met ::: nîmet sahibi, velinimet, besli-yen.
veliyy-üd-dîn ::: 1) dîne sımsıkı bağlı; 2) dilimizde "veliyettin" şeklinde erkek adı olarak kullanılır.
veliyy-ül-emr ::: emir sahibi, âmir.
veliyy-ül-hakk, velî-d-dem, velî-l-kasâs ::: fık. ka-sas veya diyet istemiye hakkı olan.
veliyy-ün-niam ::: şeyhislâm.
veliyye ::: (a. i. c. : velâyâ) : ermiş kadın.
vely ::: (a. i.) : birbiri ardı sıra gelme, çıkma, olma. (bkz. : taâkub, tevâlî).
veliyye ::: ermiş kadın , veli kadın
velî ::: ermiş
velî ::: velî
velî ::: çocuktan sorumlu olan
velî ::: ama
velî ::: fakat
veli ::: (f. e.) velâkin, amma, fakat, (bkz : lîk).
veliyye ::: (a. i. c. : velâyâ) ermiş kadın.
vely ::: (a. i.) birbiri ardı sıra gelme, çıkma, olma. (bkz. : taâkub, tevâlî).
VELİYYE :::